Δεν κάνουμε τέχνη για τους άλλους, δεν κάνουμε τέχνη για το μπράβο μιας στιγμής, τέχνη κάνουμε για την ψυχή μας! 

Το art4oursoul είναι ένα blog που έχει ως κύριο σκοπό του να ενημερώνει για κάθε καλλιτεχνική κίνηση που γίνεται και είναι άξια αναφοράς.

Βιβλιοπαρουσιάσεις, καλλιτεχνικές εκδηλώσεις, δρώμενα, θεατρικές παραστάσεις, χορευτικές παραστάσεις, μουσικές βραδιές και άλλες εναλλακτικές προσπάθειες απόδοσης της τέχνης θα μας απασχολούν.

Θα αναρτούνται καθημερινά ποιήματα και βιογραφικά στοιχεία των ποιητών, ή τραγούδια με βιογραφικά στοιχεία που μας ενδιαφέρουν όλους μας.

Καλή αρχή λοιπόν! 

Ένα τραγούδι (Νάμα "Το φως και η αρχή") και ένα ποίημα για την καινούρια μας μέρα...

ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ

Έφυγε!

Μου έσκισε το στήθος και έφυγε.

Μόνο θα πορεύεται πλέον αυτό το θρασίμι

στο θόρυβο της πόλης που κουράζεται

στις ουρές, στα ιδρύματα κοινωνικής απάθειας

στα καλοσιδερωμένα σεντόνια…

Πού να πήγε άραγε;

Πού ζήλεψε να ζήσει

να χτυπήσει δυνατά

με ρυθμό ή παντελώς άρρυθμη

να τραμπαλιστεί με το πάθος και την περιφρόνηση;

Πώς τόλμησε να αγνοήσει όλα τα τείχη που ύψωσα γύρω της;

Τόση αγνωμοσύνη;

Την πρόσεχα,

της είχα μάθει πως να χτυπά

στο κάθε γονάτισμα υποκρισίας

της είχα μάθει να πεταρίζει

στην γενετήσια ορμή του αλκοόλ, του καπνού και της θαμπής τηλεοπτικής συνδιάλεξης

και ενώ είχαμε τόσο καλά συνταιριάξει, έφυγε!

Μου έσκισε το στήθος κι εχάθη.

Φυλαχτάρι, που στο στέρνο παραχωμένο,

για δώρο να σε δώσω σε κρατούσα

εκεί που δεν πρόλαβα, δεν γνώρισα, δεν σκέφτηκα ακόμα.

Γιατί να ετοιμάσεις τέτοια αποστασία;

Στέρφα ζωή μου, παρηγοριά στου δίσεκτου αιώνα το γέρμα

εμείναμε μονάχοι.

Μονάχοι και άσπλαχνοι.

Και όμως τόσο ακόρεστοι στην θλίψη της Δευτέρας.

Το ομότιτλο ποίημα, από την ποιητική συλλογή "Αποστασία" της Στέλλας Κωνσταντίνου από τις εκδόσεις "Ars Poetica"

Καλημέρα!