Σάββατο 13 Δεκεμβρίου 2014

Τάκης Βαρβιτσιώτης (από τους σημαντικότερους σύγχρονους Έλληνες λυρικούς ποιητές)







Υστερόγραφο

Όταν έρθει η ώρα της αναχώρησης
Μη λυπηθείτε φίλοι μου
Μη λυπηθείτε

Θα πνεύσει ένας άνεμος φορτωμένος
Νεκρά φύλλα
Φωνές λησμονημένες

Αθόρυβα θα περάσετε
Το παγερό παράθυρο
Που ανοίγει προς τη νύχτα
Νύχτα σκληρή
Πιο τρομερή κι απ’ όλους τους ανέμους
Πιο άδεια κι απ’ την απουσία

Θα ’ναι βαθιά η τρυφερότητά σας
Και το φιλί της αγάπης
Θα σας φωτίσει

Όταν έρθει η ώρα της αναχώρησης
Μη λυπηθείτε φίλοι μου
Μη λυπηθείτε

Ας ταξιδέψει το χαμόγελό σας
Από στόμα σε στόμα


Όταν ο ποιητής…

Όταν ο ποιητής
Ανοίγει τα μάτια του
Στο καθημερινό θαύμα
Εμφανίζονται σιγά - σιγά
Όλα τα πένθιμα φαντάσματα
Όλα τα όνειρα τα λυπητερά
Σαν κεριά που καπνίζουν

Τότε με το χλωμό του δάκτυλο
Χαράζει τ’ αρχικά της αστραπής
Πάνω στη στιβαγμένη σκόνη
Πάνω στο πρόσωπο της χρονιάς
Που γέρνει

Μαστιγωμένο απ’ όλους τους ανέμους
Αλλάζει τη λάσπη
Σε κρουνούς από φωτεινό αίμα
Μεταμορφώνει το θάνατο
Σ’ ερωτικό τραγούδι

Ω ποίηση αναμάρτητη
Εμπιστευμένη στη δροσιά της θύελλας
Ω ποίηση ατελεύτητη
Φτεροκόπημα χελιδονιών.



Ερείπια


Το κλειστό βιβλίο
Το λυπημένο βιολί
Ο ραγισμένος άγγελος που αγρυπνεί
Πού είστε παιδικά μου χέρια
Με λησμονήσατε
Μα δεν μπορώ
Δεν έχω πια τα μάτια μου να κλάψω
Η βροχή αποκλείστηκε στον κήπο
Απ’ τα κλαδιά των δέντρων κρέμονται
Καρδιές
Μικρά φώτα
Ο ήχος μιας καμπάνας
Η προσευχή
Ακόμα καπνίζουν
Των ημερών τα ερείπια



Άνθρωποι εσείς της εποχής μου


Άνθρωποι εσείς της εποχής μου
Το άσμα σας είναι από πέτρα
Και δεν μπορεί να συγκινεί
Ξεχάσατε τη νιότη και το πάθος
Τον έρωτα τη μουσική

Άνθρωποι εσείς της εποχής μου
Το άσμα σας είναι σταυρωμένο
Μοιάζει μ’ απέραντη πληγή
Κι είναι όλο πλημμυρισμένο
Απ’ την άγριά σας οιμωγή

Μια νύχτα λοιπόν περιμένω
Πιο πρόσφορη απ’ την τωρινή
Όπου τ’ αστέρια θα πλέουν στα μάτια σας
Μιαν άλλη νύχτα
Πιο φωτεινή



Ο Τάκης Βαρβιτσιώτης, ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους Έλληνες λυρικούς ποιητές, γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1916. Σπούδασε νομικά στο Α.Π.Θ. και ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα ως δικηγόρος το 1940. Το μεγάλο πάθος του όμως υπήρξε η ποίηση. Έργα του δημοσιεύτηκαν για πρώτη φορά στα περιοδικά Μακεδονικές ημέρες και Κοχλίας. Η πρώτη του ποιητική συλλογή, με τίτλο Φύλλα καπνού, εκδόθηκε το 1949. Το έργο του περιλαμβάνει είκοσι δύο ποιητικές συλλογές και έχει μεταφραστεί σε πολλές ξένες γλώσσες. Έγραψε επίσης κριτικά δοκίμια και μετέφρασε έργα σπουδαίων εκπροσώπων της παγκόσμιας ποίησης. Έχει τιμηθεί με το Βραβείο της Ομάδας των Δώδεκα, το Α΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης, το Βραβείο Ποίησης της Ακαδημίας Αθηνών, το Βραβείο Ουράνη, το Βραβείο Ποίησης του Δήμου Θεσσαλονίκης, το Βραβείο της Ελληνικής Εταιρείας Χριστιανικών Γραμμάτων, το Χρυσό Μετάλλιο των Αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου, καθώς και με πολυάριθμες διακρίσεις, μεταξύ των οποίων: το Παγκόσμιο Βραβείο Ποίησης Φερνάρντο Ριέλο στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών (Νέα Υόρκη 1988), τον τίτλο και το παράσημο του Ιππότη του Γαλλικού Τάγματος των Γραμμάτων και των Τεχνών από το Υπουργείο Πολιτισμού της Γαλλίας (1989), το ευρωπαϊκό Βραβείο Χέρντερ από το Πανεπιστήμιο της Βιέννης (1994), το χρυσό μετάλλιο τιμής από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για τη μεγάλη συμβολή του στα ευρωπαϊκά γράμματα, ύστερα από πρόταση της Παγκόσμιας Οργάνωσης των Ποιητών, τα διάσημα του Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικος από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας, το Διεθνές Βραβείο «Ίμπλα: μία γέφυρα για την Ευρώπη» εκ μέρος του Ιταλικού Κράτους, το Αριστείο της Τάξεως Γραμμάτων και Τεχνών από το Ίδρυμα Εθνικού και Θρησκευτικού Προβληματισμού, το Χρυσό Μετάλλιο Τιμής από το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας.
Υπήρξε μέλος της Διεθνούς Ακαδημίας Μιχαήλ Εμινέσκου που εδρεύει στη Ρουμανία και αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.
Πέθανε την 1η Φεβρουαρίου του 2011.