ΑΥΓΟΥΣΤΙΑΤΙΚΟ ΦΕΓΓΑΡΙ ΕΞΩ
Αυγουστιάτικο φεγγάρι έξω στο μπαλκόνι μου
Ζέστη αυγουστιάτικη μέσα και έξω
Εγώ μέσα, μόνο μέσα, έξω ποτέ
Έχω φάει τα βράδια μου κλεισμένη στον υπολογιστή
στο πληκτρολόγιο του εθισμένη, προσπαθώντας να αποδείξω την μη αφάνεια μου
με το φεγγάρι να περιμένει, εκεί έξω, τη στιγμή που θα στρέψω τη ματιά μου πάνω του
Θα περιμένει πολύ…
Σηκώθηκα και αφού στο παράθυρο της κουζίνας ζύγωσα
ρώτησα τα περαστικά αμάξια να μου πουν για τη νύχτα
Βιαστικοί οι οδηγοί, βιαστική και η ματιά τους στον ουρανό
Στο κάτω κάτω το ραδιόφωνο δεν έχει καλό σήμα στη γειτονία μου και πάντα ψάχνουν συχνότητες
Το φεγγάρι με επηρέασε σήμερα
Όλα μαύρα τα βλέπω, όχι πως είναι ροδοκόκκινα
αλλά μαύρισε η ψυχή μου με ένα άγχος φορτωμένη
Φεγγάρι και αν δεν φαίνεσαι στο πληκτρολόγιο μέσα
στο στέρνο μου σε νιώθω
Θέλω να σε δω
Μαζί με σένα να ξαναβρώ και την πίστη μου σε μένα
να μη με θλίβει η αφάνεια
και τα ζεστά καλοκαιριάτικα βράδια το φέγγος σου να απολαμβάνω
Σηκώθηκα
Στο μπαλκόνι βγήκα
Σήκωσα τη ματιά μου και σε κοίταξα
Σε κοίταξα, με είδες και συ
Δεν έγινε κανένα θαύμα όπως περίμενα
Ίσως να μην με γνώρισες
Την πλάτη μου τόσα χρόνια έχεις συνηθίσει
Και γω τη μαυρίλα που σκορπάς στο στέρνο μου
Έχω μάθει ν’ αγαπώ
Αγάπη – συνήθεια
Πλάτη – στέρνο
Φεγγάρι – φέγγος
Συχνότητες…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου